Για χρόνια επικρατούσε η άποψη ότι τα σπορέλαια είναι περισσότερο ελαφριά από το ελαιόλαδο και άρα καταλληλότερα για τηγάνισμα. Καταλληλότερο λάδι για τηγάνισμα θεωρείται ομόφωνα πια το «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο». Τα διάφορα διατροφικά έλαια έχουν μια σειρά από φυσικές, χημικές και θρεπτικές ιδιότητες, αλλά η ποιότητά τους μπορεί να υποβαθμιστεί όταν θερμαίνονται σε υψηλή θερμοκρασία ή όταν χρησιμοποιείται το ίδιο λάδι πολλές φορές. Μερικές χημικές αλλαγές μπορεί να οδηγήσουν στο σχηματισμό χημικών ενώσεων που είναι δυνητικά τοξικές.
Έρευνες αναφέρουν ότι η πλούσια περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα οξέα και βιταμίνη E, κάνει το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ιδιαιτέρως ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, μέχρι και πέντε φορές πιο ανθεκτικό σε σχέση με τα σπορέλαια. Tα φυσικά αντιοξειδωτικά του βοηθάνε στην απορρόφηση των βιταμινών, ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες και τη χοληστερίνη. Όσο πιο πολλά πολυακόρεστα λιπαρά περιέχει ένα λάδι, τόσο χαμηλότερο είναι το σημείο βρασμού του και άρα πιο ασταθές είναι. Στο ελαιόλαδο επικρατούν τα μονοακόρεστα λιπαρά, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα έλαια, όπου επικρατούν τα πολυακόρεστα.
Και για όσους αρέσκονται σε εύκολα συμπεράσματα, να διευκρινίσουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή σίγουρα τα βραστά, τα ψητά και τα λαδερά φαγητά είναι κατά πολύ πιο υγιεινά σε σχέση με τα τηγανητά. Εντούτοις, αν είναι να περιέλθουμε σε γαστρονομικά αμαρτήματα, ας επιλέξουμε τουλάχιστον το λιγότερο ανθυγιεινό τρόπο!!